önce bi atarlanıyım yazmıyım falan dedim ama vazgeçtim. her ne kadar burda art arda girilmiş kayıtların hepsinin bana ait olduğunu görünce bi burukluk yaşıycaksam da karar verdim kaçmak yok bu kez.
bu aralar hayat bana güzel değil. her an dişçi hanımın ağzına ağzına vurma potansiyeline sahibim. çok acıyor. dün bi sürü iğne soktu çıkardı hayvan, tam bi buçuk saat bağıra bağıra ağladım. hiç utanmadan hem de. hayatımda yaşadığım en büyük acıydı. kim bilir daha nasıllarını yaşıycam.
lüleburgazın nadide bir şehir olması yolunda ne kadar kampanya varsa katılıcam, destekliycem. eğer yoksa ben yeni bir kampanya başlatıcam. 45 numara plakayı da ona vericem. bence çok güzel olucak.
siz de artık istanbul'a dönün. hadi. yoksa saate bakmayı reddedicem.
buçuğa on kala.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder