..Gökyüzü bir anda koyulaştı, rüzgar hızlandı.Fırtına üzerimize doğru geliyor. Artık 2 şansımız vardı ya hemen yola çıkacaktık bulutları arkamızda bırakmaya çalışacaktık ya da fırtınanın geçmesini bekleyecektik. Şimdi beklesek ve 1-2saat sürse (ki en az diye düşündük) benim yalan ortaya çıkacaktı.Eğer bugünü geçirip başıma hiçbir şey gelmeden babamların yanına gittiğimde durumu açıklasam başıma bir şey gelmeyeceğinden emindim-ceza gibi-.Lakin eğer merak edip beni orada yakaladıkları zaman ise..Sonrasını düşünemiyorum.
15dakika kadar bekledik biralarımızı bitirdik düşüncelerimizi toparladık.En iyisi yola çıkmaktı.30saniye içinde eşyalarımızı topladık ve gaza bastık.İğneada çıkışında yolun ortasında dubalar.Gürcan dedi jandarma. Dedim yok bea nerde çalışmadır o.Biraz daha gidince gördüm ki solda bi er yanında jandarma arabası.Tek taraflı kontroldür diye düşündüm ki baktım sağda da var.Ehliyet yok, sigorta yok, ruhsat yok, kask yok.Bi plaka var o da başa bela kaçsan kaçamazsın, geri dönsen dönemezsin, geride yağmur, evde peder bekliyor. Geçiyorum dedim.Erle göz göze geldik o bana bakıyor, ben ona baktım ama etrafta komutan arıyorum onların yetkisi yok -yani zannımca- etrafta komutan da yok –neyse ki yok- bastım geçtim. Gürcan kızmış ki bana sinirle bağırarak bi cümle etti yüksek affına sığınıyorum: ‘ Gözlerin sike bakmasın hep valla göte geliriz.’ Güldüm.Biraz ilerleyince öyle derin bi oh çektim ki bulutlar ağlamaya başladı-bir çeşit ceza bu da herhalde kaçtın ha alsana falan-, hafif hafif çiliyor.Havaya baktım bulutlar tam üstümüzde ve siyah değil artık beyaza dönmüşler kıyamet kopmaya yakın.
Öyle bir yağmur yağmaya başladı ki bırak bardaktan boşanmayı eski bir deyim var bakırdan boşanırcasına diye o da kesmez.10metre önümü göremiyorum, damlalar yıldız gibi gözlerime kayıyor öyle bir acı ki gözlerimi açamıyorum fakat yolu da görmeye çalışıyorum ben gözlerimi açıyorum damla işkence çektirircesine kapattırıyor.Dayanamadım kenara çektim..
To Be Continued
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder