allahım sana geliyorum. sabahın körü lan körü. ne düğünü. yemin ederim ilkokuldayken her sabah yaptığım gibi tuvalette oturup ağlamak istedim. ama geç kalmıyım diye annem kolumdan çekiştiriyor azıcık. sabahın körü lan ne saçımı yapıcam. makyaj falan. bu yazdığım son kayıttır he. sağ beklemeyin beni.
tuvalette ağlamak yerine şu topuklu ayakkabı hadisesini düşündüm. kadınların boy kompleksi ve erkeklerin ayak fetişizmi olmasaydı şu an acı çekiyor olmazdım diye düşünüyorum. bunu söyler giderim. bays.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder